مامایی فراتر از یک شغل، یک رسالت عاشقانه است. این حرفه، از نخستین لحظات زندگی انسان همراه مادران و نوزادان است، اما چالش‌های آن کمتر دیده می‌شود. در این گزارش، روایتگر فداکاری، سختی‌ها و زیبایی‌های این مسیر پرمسئولیت هستیم.
روز ماما، تبدیل یک فرصت برای بازگشت به هویت و جایگاه انسانی این افراد است. ماماها، با تمام تلاش‌ها و فداکاری‌هایشان یک چرخه حیاتی در چرخه زندگی ایفا می‌کنند. این روز در واقع به ما یادآوری می‌کند که می‌توان برای آن‌ها هم از واژه "میم مثل مادر" استفاده کرد.
از اولین نفس‌ها تا آخرین لحظه‌ها حضور دارد، هیچ‌وقت نمی‌تواند لحظه‌ای که اولین گریه نوزاد را می‌شنود فراموش کند، آن لحظه‌ای که مادر با تمام وجودش به کمک نیاز دارد و او با قلبی آرام، دستش را می‌گیرد و در کنارش می‌ماند. حتی وقتی خودش قلبش می‌تپد، خودش را محکم نگه می‌دارد چون می‌داند که حضورش تنها امید مادر است.
زکیه غلامی ۱۷ سال سابقه کار در حرفه مامایی را دارد، و در بیمارستان شهید مصطفی خمینی طبس در بخش زنان و زایمان با صبر و حوصله به کارش ادامه می‌دهد و در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار ۷۲۴پرس از ورودش به این رشته می‌گوید: «علاقه زیادی به رشته‌های پزشکی و مامایی داشتم و علاقه‌مند بودم با درمان سروکار داشته باشم، چون نمی‌توانستم درد و رنج کسی را ببینم تنها بخشی که انتخاب کردم که در آن حضور داشته باشم بخش زنان و زایمان بود».
ای ماما بخش زنان و زایمان را امیدبخش و نشاط‌آور عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: «با حضور در این بخش که شادی‌های زیادی را در چشمان پدران منتظر و مادرانی که امیدشان به ما است می‌بینم و بعد از آن نوزادی را در دستان خود لمس می‌کنم احساس غرور کرده و به این شغل افتخار می‌کنم».
چالش شیفت‌های طولانی و شب‌زنده‌داری
غلامی شیفت‌های طولانی و شب‌کاری‌های زیاد و پشت‌سرهم را یکی از چالش‌های شغل مامایی عنوان و می‌گوید: «دوری از خانواده و گاهی مشکلات شخصی در زندگی، از جمله اینکه می‌بینی بچه خودت بیمار است؛ اما مجبوری شیفت شب بایستی و او را تنها بگذاری از چالش‌های بزرگی است که ما با آن مواجه هستیم».
ماما بودن آسان نیست، یعنی در سخت‌ترین لحظه‌ها محکم بایستی و این ماما با این جمله به این نکته اشاره می‌کند: «در طول شیفت با افراد زیادی سروکار داریم و افرادی مراجعه می‌کنند که با امیدی باردار شده اما در اواسط بارداری به هر دلیل جنین خود را از دست می‌دهند که تحمل این لحظه واقعاً سخت و ناراحت‌کننده است».
اولین ویژگی مامایی را زکیه غلامی صبر و حوصله عنوان می‌کند و با صدایی پر از مهر می‌گوید: «باید برای مادری که می‌خواهد زایمان کند بتوان شنونده خوبی باشی و نیازهای عاطفی، ترس و نگرانی‌های آن مادر باردار را برطرف کرده و در کنارش مهارت و دانش کافی را داشته باشی تا از آن استفاده کنی».
اگر یک ماما صبور باشد می‌تواند ارتباط قوی با بیمار برقرار کند و از ترس و دلهره‌ای که بیمار دارد او را نجات دهد و یک خاطره خوبی برای بیمارش رقم بزند تعریف دیگری است که وی از شغلش که با عشق به آن ورود کرده است می‌گوید.
ارزش‌گذاری مامایی از نظر مادی و فرهنگی
وی در پاسخ به اینکه شغل مامایی در جامعه به اندازه کافی ارزش‌گذاری شده است می‌گوید: «متأسفانه به‌اندازه ارزش شغل مامایی که شغل مقدسی است از نظر مادی و فرهنگی در جامعه ارزش‌گذاری نشده و جایگاه خودش را در جامعه پیدا نکرده است».
مامای شاغل در بیمارستان مصطفی خمینی طبس با صراحت بیان می‌کند: «مامایی یک رشته هست که مابین پزشکی و پرستاری قرار دارد و نسبت به استرس و فشار کاری که داریم جایگاه خود را پیدا نکرده و امیدوارم به‌جایی برسیم که جایگاه و شأن ماما را آن طور که هست داشته باشیم».
وی که از حضورش در رشته مامایی خدا را شاکر است و به ناملایمات این شغل اشاره کرده و می‌گوید: «در طول ۱۷سال با وجود کوتاهی و کم‌لطفی‌هایی که در این رشته شده است هیچ‌گاه پشیمان نشدم و بارها اتفاق افتاده که جان بیمار و جنین را با دانشی که داشتم نجات دادم و اشک را در چشم پدر نوزاد دیدم و یا در شرایطی که مادر حتی چندین سال بعد از زایمان روز ماما، با پیام و حضور در زایشگاه برای تقدیر حضور پیدا می‌کنند و این جای خوشحالی دارد».
حضور و لمس خدا در زندگی ماما
زکیه غلامی با اشاره به این نکته که ماما بودن باعث شد تا من بیشتر عظمت و بزرگی خدا را درک کنم بیان می‌کند: «احساس این موضوع در زندگی شخصی باعث شده تا از طرفی مادر و همسر صبوری باشم و خدا را شاکر باشم برای وجود سلامتی که به من عطا کرده است».
این ماما، زمان رضایت مادر و در آغوش گرفتن جنین را بهترین حس شغل خود عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: «آن موقع بر خود می‌بالم و خدا را شکر می‌کنم که لحظات خوبی را رقم زدم و نوزادان بدحالی که آن‌ها را به زندگی برمی‌گردانیم حس خوبی در ما ایجاد می‌کند».
وی با بیان اینکه مامایی شغل نیست عشق است بیان می‌کند: «اگر عاشق این کار باشی تمام سختی‌ها و ناملایمات این رشته را می‌توان تحمل کرد و به کار خود ادامه داد در غیر این صورت دوام و ادامه راه امکان‌پذیر نیست».
در پایان شاید بهترین متنی را که بتوان برای روز ماما در وصف این عاشقان گفت این است که؛ در کنار تو، ترس‌ها به آرامش تبدیل می‌شود و امید در دل‌ها شکوفا می‌شود، تو همیشه در آنجا هستی تا زندگی‌ها را از ابتدا تا انتها با دستان پرمهر خود بدرقه کنی.
اسکار
#آشپزی
#خراسان جنوبی